Ninja’s gespot

Af en toe verstoppen ze zich heel goed, die ninja’s. Af en toe zie je ze meteen. Dat ik ze zou aantreffen in een van de geweldige handwerkboeken die dit najaar op de markt verschijnen, dat had ik dan weer niet verwacht.

Tante Hilde postte een preview van haar poppenboek dat binnenkort in de winkel komt te liggen en in een van de foto’s was zeer duidelijk het ninjastofje te zien. Ha! HA! Dus dankzij Tante Hilde wordt het ninjastofje gewoonweg vereeuwigd in een boek. Hoe geweldig is dat wel niet?! Ik vind dat persoonlijk heel erg geweldig. Heel heel héél erg geweldig.

Dus Tante Hilde, een zeer dikke merci!

Wie het ninjastofje nog wil kopen om die stoere bink van een pop helemaal na te maken, kan terecht op de Fanny&Laura Spoonflower pagina. Voor één yard (90cm breed op 110cm) betaal je $18 en $7 verzendkosten (dat is in totaal ongeveer 20€).

De laatste woensdag

De zomer loopt op z’n einde en vandaag is mijn laatste vrije woensdag. Het gaat pijn doen om terug vijf vijfde te gaan werken. Maar ik heb genoten van de zomer en die extra vrije dagen die ik mezelf heb gegund. En hoewel er hier en daar een keer lui werd geweest op een woensdag, werd er vooral behoorlijk wat gewerkt voor Fanny&Laura. Alle projecten die achter de schermen werden opgestart, zijn belange nog niet klaar. Dus in de loop van de komende maanden zullen er wel weer een pak leuke dingen aangekondigd worden.

Wat ik deed op mijn laatste woensdag? Rusten. Het was een belachelijk druk weekend met een trouwfeest, een marktje en afgelopen maandag konden we dan ook nog eens genieten van de prachtige muziek van Sigur Rós, maar daardoor lagen we ook zéér laat in ons bed. Dus vandaag mag ik even genieten van mijn laatste vrije woensdag. En ja, toch ga ik stiekem nog wat werken voor Fanny&Laura. Omdat ik het toch niet kan laten. 🙂

Drie op een rij

Ik vind het geweldig om ze zo alledrie op een rijtje te zien hangen, de postkaartjes die ik tot nu toe heb ontworpen voor Fanny&Laura. Vandaag mocht ik het derde postkaartje gaan ophalen bij de drukker. Ik word er zelf vrolijk van om ze zo te zien, om eerlijk te zijn. Jaja, eigen stoef stinkt, ik weet het, maar toch. Vorig jaar, toen ik aan dit avontuur begon, schreef ik in een enkele zin op wat Fanny&Laura moest zijn, wat ik wilde bereiken.

Fanny&Laura wil van de wereld een vrolijkere, uniekere en vooral een kleurrijkere plek maken.

En als ik dan even naar mijn muur kijk, waar die drie postkaartjes op hangen, dan vind ik dat ik toch al voor een deel ben geslaagd in mijn opzet. Een dikke vette speekselmedaille voor mezelf en dan ga ik nu nog wat andere schattige en kleurrijke figuurtjes ontwerpen. Er is nog meer als genoeg plaats aan mijn muur voor nog héél veel nieuwe postkaartjes.