Meestal sta ik niet zo te springen voor een uursverandering, maakt niet uit of we de klok een uur terug of een uur vooruit draaien. Die uursveranderingen brengen mijn ritme altijd danig in de war en doorgaans heb ik toch enkele dagen nodig om terug helemaal in mijn plooi te vallen.
Maar ik moet toegeven dat ik dit jaar eigenlijk wel uitkijk naar het zomeruur, want dat wil zeggen dat het dan langer licht blijft. Hoera! Dat wil zeggen dat ik terug mijn wandelschoenen kan aantrekken nadat zoonlief in zijn bed ligt om nog een toertje te wandelen. Aangezien het wandelen momenteel op een bijzonder laag pitje staat, kijk ik daar ontzettend naar uit. Een kort ommetje kan al zoveel deugd doen. Ik kom er tegenwoordig niet toe om tijdens de middagen te gaan wandelen en de langere wandelingen zoals treinstappers, daar is al helemaal geen sprake meer van.
Dus hopelijk brengt dat zomeruur terug wat leven in de brouwerij, want het doel is nog altijd om dit jaar een wandeling van 20km te doen. Ah ja! En aan dit tempo denk ik niet dat dat er in zit. Jikes.
En stiekem, heel stiekem, wil ik misschien af en toe toch ook nog eens op pad gaan met mijn stalen ros tijdens als het wat langer licht blijft. De gedachte om een fietstochtje te doen stak de afgelopen weken met het mooie weer wel vaker de kop op. Het kriebelt om terug wat vaker buiten te zijn. Zijn dat dan die befaamde lentekriebels misschien?
1