Over exact een maand en een dag word ik veertig. VEERTIG. Ik kan er nog altijd niet helemaal bij dat ik zo oud ben. Of jong. Het is maar hoe je het bekijkt. Maar als ik de verbaasde reactie van heel wat collega’s mag geloven als ik zeg dat mijn nieuwe voordeur er zit aan te komen, dan valt het allemaal wel mee. Een paar extra rimpels, een lok grijze haren,… De meeste mensen schatten me rond de vijfendertig wat helemaal ok is voor mij. Ha!

In de zomer van 2022 pende ik op mijn 37ste verjaardag op een bloedhete dag in Frankrijk een lijstje met veertig dingen die ik wilde doen voor mijn veertigste verjaardag. Nu die verjaardag met rasse schreden dichterbij komt, is het de hoogste tijd om eens terug te blikken op welke items ik wel al kon schrappen en welke nog niet.

Done

1. Een quilt maken en niet ééntje die enkel uit gewoon vierkantjes bestaat. De metiquilt telt wel, vind ik zelf.
2. Een fitness routine vinden die bij me past. Still going strong, maar op een iets lager tempo dan voordien
3. Bloed doneren
4. Een paar maanden niet werken om op adem te komen en tijd te maken voor creativiteit. In maart nam ik een korte break van mijn werk om exact dit te doen. Het had gerust wat langer mogen duren, maar ik heb er van genoten.
5. Een tattoo laten zetten. Daar loop ik intussen toch ook al even mee rond.
6. Een keer iets zots doen met mijn haar
7. De slaapkamer van zoonlief herinrichten. Het is nog niet helemaal honderd procent, maar de kamer is wel andere ingericht.
8. 100 boeken lezen. Als ik goed heb geteld dan heb ik sinds mijn 37ste verjaardag 122 boeken gelezen.
9. 100 films kijken. Ik hou dat eigenlijk niet echt bij, maar als ik een film per week tel (wat realistisch is voor mij) dan komen we op 151.
10. De zolder verbouwen. Het is nog niet helemaal af, maar de zolder is technisch gezien verbouwd.
11. Een skincare routine vinden. Een tijdje geleden gaf een rosse medemens me de tip om La Roche-Posay Anthelios Age-Correct met SPF 50 iedere ochtend te smeren. Blijkbaar is het een dagcrème met een zonnecrème erin. Dus probeer ik dat zo goed als iedere dag te smeren, hoewel ik het soms wel eens durf te vergeten.
12. Terug wat meer tekenen & illustreren omdat het leuk is. Bon. Er is nog niet echt een vaste routine, maar er wordt wel terug wat vaker getekend en geprutst met traditionele media. Dat is al iets, toch? Ik ben ook tot de ontdekking gekomen dat ik heel wat leuk tekenmateriaal heb waarvan ik compleet wat vergeten dat ik het had. Dat maakt het experimenteren en prutsen extra fijn, want ik heb eigenlijk nieuw materiaal zonder het te moeten kopen. Ha!

Work in progress

1. Een kinderboek schrijven, illustreren en publiceren. Ik schreef een verhaal dat ik zelf heel leuk vond en dat hier ten huize Verbeelding best wel goed onthaald werd (zoonlief is bijzonder kritisch). Er moeten nog wat puntjes op de i gezet worden en dan is het verhaal klaar. Maar dan zou ik één van de drie stappen voor dit puntje kunnen afvinken. Ha!
2. Een fictieschrijfsel delen met de wereld. Ik schreef dus een verhaal voor NaNoWriMo en ik wil dat nog altijd ontzettend graag verder finetunen, maar het ontbreekt me soms aan tijd.
3. Een rok op maat maken. Volgens mij klopt de maat die ik uittekende intussen al weer niet. Sja.
4. Een bloes op maat maken. Idem als hierboven.
5. Een weekendje weg met Het Vriendje zonder zoonlief. Het Vriendje is achter mijn rug allerhande zaken aan het regelen voor mijn verjaardag. To be continued en al.
6. Iets memorabel doen voor mijn veertigste verjaardag. Ik organiseer voor het eerst een verjaardagsfeestje voor mezelf. Volgens mij heb ik nog nooit, zelfs niet als kind, een verjaardagsfeestje gehad omdat ik midden in de zomer verjaar. Dus ja… Tijd om daar eens wat verandering in te brengen.

Nog niet gestart

1. Naar Disneyland gaan. Zoonlief heeft blijkbaar niets met Disney en wil niet naar Disneyland gaan. Hoe kan dit kind mijn genen hebben?! HOE?!
2. Bladerdeeg maken
3. Melocakes maken
4. Op een Polaroid avontuur gaan
5. Een jurk op maat maken
6. Zelf lingerie maken
7. Een rugzak naaien
8. Een weekendje weg met de zus
9. Verblijven in een tiny house
10. Onze slaapkamer herinrichten. Als onder herinrichten “de slaapkamer volstouwen met spullen die eigenlijk op de zolder moeten staan, maar daar nu niet kunnen staan” valt, ja, dan hebben we de slaapkamer heringericht. Anders… not so much.
11. Mijn bureau een make over geven. Idem als hierboven.
12. Beginnen beleggen
13. Een kaartspel ontwerpen bv. een kwartet of een memory
14. Project Brooddoos terug oppikken
15. Alleen op reis gaan naar het buitenland

De aandachtige lezer zal merken dat 12+6+15 niet gelijk is aan veertig. Dat is 33. Er waren ook nog een aantal puntjes die op de lijst stonden, maar misschien nét iets te persoonlijk waren om hier te delen. Van die puntjes werden er ondertussen vijf afgevinkt. Woohoo! Dat brengt het totaal aantal afgevinkte puntjes dus op 17. Met wat geluk eindig ik dus met de helft afgevinkt. Dat zou al zeer mooi zijn!

Ik merk dat ik deze 40 before 40 lijst vaak uit het oog verloor de afgelopen maanden en zelfs jaren. Doelstellingen voor een kortere periode zoals een kwartaal of een seizoen zijn eigenlijk interessanter. Dus ik vermoed niet dat er een 50 before 50 gaat volgen. Ha! Maar misschien dus wel een lijstje met dingen die ik wil doen deze zomer. Dat dan weer wel.

1

Die titel klinkt misschien een tikkeltje dramatischer dan dat het is, maar zoonlief is niet bepaald een lezer. Hij kan lezen, maar kiest ervoor om het thuis niet te doen. In de klas zijn er vaste leesmomenten en dan leest hij gelukkig wel.

En het verbaast mij ietwat dat hij niet zo’n grote lezer is. Niet omdat ik dat zelf wél ben, maar vooral omdat hij oprecht geïnteresseerd is in verhalen. Hij is ook vaak mee met verhalen. Dat had hij al van toen hij heel jong was. Ik herinner me dat hij op een bepaald moment voor de eerste keer een aflevering van Noddy keek op Netflix. Noddy is een poppetje dat detectivegewijs mysteries probeert op te lossen in een speelgoedland. De oplossingen zijn niet altijd voor de hand liggend. Gaandeweg kom je meer details te weten waardoor je, als je goed oplet, samen met Noddy kan raden wie het gedaan heeft. Geweldige show voor peuters en kleuters. Dikke aanrader.

Het was dus één van de eerste keren dat zoonlief als klein ukkie naar zo’n aflevering keek en ik was ondertussen in de buurt iets anders aan het doen. Opeens hoorde ik hem “panda” zeggen, waarop ik besloot verder mee te kijken. En jawel hoor, zoonlief had gelijk. Het waren inderdaad de panda’s die iets hadden uitgespookt. Ik viel net niet uit de zetel van verbazing. Zoonlief was toen twee of tweeënhalf en hij had duidelijk goed genoeg opgelet om te weten wie de daders waren. Zotjes gewoon.

Het Vriendje begon vorig jaar Lord of the Rings voor te lezen voor het slapengaan aan zoonlief. Ik weet het, misschien niet bepaald het meest geschikte leesvoer voor de zevenjarige zoon, maar kijk, hij vond het ontzettend boeiend. Tijdens het lezen van die boeken deelde zoonlief blijkbaar ook veel inzichten met zijn papa waardoor die net niet van verbazing uit het bed rolde. Het feit dat Het Meneertje tienduust keer heeft gevraagd wie Boromir is, dat gaan we even vergeten. Ahum.

Gisteren keken we voor het eerst met zoonlief naar The Neverending Story (classic!). Hij was volledig gefascineerd door die film. Op een bepaald moment krijgt Atreyu te horen dat een mensenkind een nieuwe naam moet kiezen voor de keizerin van Fantasia. In een volgende scène zie je Bastian die uit een raam staart en iets zegt in de aard van: “Ach, mijn mama had zo’n mooie naam”. Naast mij in de zetel begon zoonlief meteen: “Aaah!” te mompelen en ik wist dat hij doorhad wat er zou gebeuren.

Om maar te zeggen: inzicht in verhalen, geen enkel probleem. En laten we eerlijk zijn: smaak is ook niet meteen een probleem. Alleen zijn er maar weinig echt epische fantasieverhalen op zijn leesniveau en dat is nu eenmaal het soort verhalen waarin hij het meest geïnteresseerd is. Als ik thuiskom van de bib met een boek over een kat die zijn weg naar huis probeert te vinden, wordt dat boek zelfs niet bekeken. Als ik voor hem een bestseller koop die door twee miljoen kinderen wereldwijd met veel plezier werd gelezen, dan wordt er een keer door gebladerd en leest moederlief het maar (met veel gegniffel en gegiechel, mind you).

Zoonlief zegt zelf dat hij thuis niet kan lezen, omdat er dan geen geroezemoes is zoals in de klas, maar I call bullshit.

Thuis zijn er gewoon teveel andere dingen die voor afleiding zorgen. Schermen. Zoveel schermen. Zucht. Het is een strijd tegen de schermen. Maar het feit dat hij thuis niet leest, houdt me niet tegen om geen mini-bibliotheek voor hem aan te leggen. Ik ga op zoek naar die epische fantasieverhalen op zijn leesniveau, ik pik er strips en graphic novels uit die interessant kunnen zijn (lezen is lezen), ik lees boeken voor hij ze in handen krijgt zodat ik lachend kan verwijzen naar dat ene hoofdstuk over Blaf de Blaffende Hond, ik zoek boeken uit met illustraties in full colour (serieus, waar waren die in mijn tijd?!),…

Maar uiteindelijk kan ik het niet forceren. Tijdens de zomervakantie gaan we sowieso opnieuw de platte rust invoeren en hopelijk grijpt hij dan al eens wat vaker naar een boek. Maar het komt erop neer dat ik misschien moet accepteren dat mijn kind (nog) geen lezer is. Wie weet komt dat nog, wie weet ook niet. It is what it is. Ik ben al blij dat hij een goed verhaal op prijs weet te stellen. Dat is al veel.

0

Slaap is hier altijd heilig geweest. Het is niet altijd evident en dat ligt lang niet altijd aan zoonlief en zijn nachtelijke escapades. Nope. Ik ben een ontzettend lichte slaper. Er zijn dan ook heel veel factoren die mee bepalen hoe goed mijn nachtrust is. Dat gaat van de kamertemperatuur tot de geluiden die mijn bedgenoot produceert. Of katten die buiten in de tuin opeens aan hun nachtelijk gezang beginnen. Of ekster die besluiten om vijf uur ‘s ochtends in de dakgoot hysterisch te lachen. Ahum.

Eén ding is gelukkig een constante en dat is licht. Of eerder het ontbreken ervan. We hebben een huis met rolluiken en ik snap oprecht niet dat er mensen zijn die rolluikloos door het leven kunnen gaan. Er zijn geen spleetjes waar licht door naar binnen kan glippen. De wind door het open raam kan geen gordijnen laten opbollen waardoor het vroege ochtendlicht je half verblind. Niets. Nada. Noppes. Heerlijk! Black out all the way.

Ik heb een jaar in IJsland gewoond en maakte daar ook de nodige middernachtzon mee. De zon dook er tijdens nauwelijks onder de horizon en er was altijd licht. In mijn IJslandse slaapkamer hingen er gewoon enkele kleine lamellen en dat was het. Absurd, maar kijk. Slechter dan in die periode heb ik nooit geslapen. Misschien toen zoonlief pas geboren was, maar het scheelde toch niet veel. Tijdens die periode ontdekte ik dus dat ik niet kan slapen als er te veel licht binnenkomt.

Het is dan ook zover gekomen dat wij, wanneer we op vakantie gaan, eigenlijk graag op voorhand zouden weten hoe het zit met de raamdecoratie van de slaapkamer. Yup. We zijn dus zo’n mensen geworden. En ik denk dat we daar lang niet de enige in zijn. Een tijdje terug zag ik een kennis vragen wat absoluut niet mocht ontbreken in het vakantiehuisje dat ze te huur gingen aanbieden. Mijn eerste reactie was meteen “gordijnen die écht verduisteren”. Een aantal andere mensen had hetzelfde geantwoord op haar vraag. Ha! Slaap is heilig en we zijn lang niet de enigen die het beste slapen in het pikdonker.

Er zijn tegenwoordig genoeg oplossingen te vinden die aansluiten bij tal van interieurs. Je weet wel, beige-interieurs, cosy cottage core toestanden, strakke, moderne interieurs, voor slaapkamer met kleine ramen, maar ook voor slaapkamer met grote ramen kan je bijvoorbeeld rolgordijnen van 260cm breed kopen. De sky is the limit en al. Rolluiken zijn dan misschien een stevige investering, maar er zijn gelukkig alternatieven om je slaapkamer volledig te verduisteren en zo te genieten van een deugddoende en verkwikkende nachtrust.

0