Bon. Ik neem dan een dagje vrij op 24 januari en leg alvast de nodige zakdoekjes klaar om vol te snotteren. Dit is by far één van mijn favoriete reeksen ooit. Altijd feest als er een nieuw seizoen uit komt.

0

Sarah van Literasa vroeg me achter mijn vijf favoriete feel good films. Die vraag bezorgde me een kleine paniekaanval, want vijf? Maar vijf? Er zijn zoveel films die ik heerlijk vind en waar ik met veel plezier naar kijk. Uiteindelijk nam ik er mijn dvd collectie bij. Die is doorheen de jaren gegroeid en vervolgens dankzij de komst van Netflix weer drastisch uitgedund.

Maar er zijn een aantal dvd’s die ik nooit of te nimmer zal wegdoen, omdat het mijn favoriete films zijn en toevallig zitten er daar een paar heerlijke feel good films tussen.

The Breakfast Club
Ik geloof dat ik deze film voor het eerst zag ergens in het middelbaar tijdens een van die themadagen met een vage naam. Relatiedagen of zoiets. Leerkrachten probeerden dan een stel pubers uit te leggen hoe relaties in elkaar zitten en hoe mensen niet altijd zijn wie ze lijken. Je hebt zelf ook ongetwijfeld ooit zo’n goedbedoelde themadag moeten doorstaan als puber. Tijdens die dag werd The Breakfast Club gespeeld, een klassieker uit de jaren tachtig terwijl ik in het middelbaar zat eind jaren negentig, begin tweeduizend. Terwijl mijn klasgenoten allemaal half in slaap vielen, ontdekte ik één van mijn nieuwe favoriete films. Heerlijk vond ik het om die personages naar elkaar te zien groeien tijdens hun strafstudie en samen door de gangen van een verlaten school te zien racen.

Forrest Gump
Nog zo’n heerlijke klassieker is Forrest Gump. Ik vermoed dat iedereen deze film over Forrest, een jongen met een lager IQ, wel kent. Hoewel hij een lager dan gemiddeld IQ heeft, heeft hij een ontzettend groot talent: hij kan lopen als geen ander. Hij maakt allerlei historische momenten mee en dankzij een flinke dosis geluk, behaalt hij het ene succes na het andere. En natuurlijk is er ook de liefde van zijn leven die doorheen de jaren steeds opnieuw opduikt. Volgens mij is het onmogelijk om aan het einde van deze film nog steeds met een slecht gevoel te zitten. Je ziet Forrest vallen en opstaan op zijn eigen manier en nadat je die film hebt gezien, weet je dat jij er ook wel zal geraken met vallen en opstaan op je eigen manier.

Big Fish
Het is eigenlijk al een hele poos geleden dat ik deze film nog eens gekeken heb, maar het blijft één van mijn favorieten. In Big Fish duikt een zoon in het verleden van zijn vader als die op zijn sterfbed komt te liggen. Zijn vader vertelde altijd heel uitgebreide verhalen, maar hij als zoon kon nooit uitmaken of het allemaal maar verzinsels waren of het echt was. Al die kleurrijke personages, het magisch realisme, de soundtrack en het Tim Burton-esque van de film is gewoon perfectie. En zijt maar zeker dat je aan het einde van de film aan het janken zijt gelijk een klein kind. Iedere keer opnieuw. Nu heb ik zin om de dvd nog eens op te zetten en te genieten. Het is echt te lang geleden.

Amélie
Nog een film die ik al een tijdje niet meer heb gezien, maar waar ik zoveel van heb genoten. De soundtrack staat hier af en toe nog wel een keertje op, omdat het geweldige muziek is om mee te werken en gewoon geweldige muziek is, tout court. Uiteraard gaat deze film over Amélie, een jongedame die probeert de levens van de mensen rondom haar te verbeteren op haar eigen unieke manier. Terwijl ze aan die missie bezig is, leert ze meer mensen kennen en ontmoet ze zelf een jongeman waar ze een oogje op heeft. Een beetje romantisch, maar vooral héél veel feel good omdat het gaat over een personage dat mensen blij wil maken. Je kan niet anders dan daar zelf blij van worden.

How to lose a guy in 10 Days
Bon. Kijk. Het is misschien niet het hoogstaande cinematografische pareltje, maar het is een film die ik intussen tientallen keren heb gezien en waar ik iedere keer weer van geniet. Ik kreeg de dvd voor kerst 2003 van mijn gastbroer in IJsland. Hij kwam net terug uit Zweden en we hadden elkaar eigenlijk nog nooit echt ontmoet, maar kerst in IJsland is gi-gan-tisch. Dus ik had een zeer willekeurig kado voor hem gemaakt en hij kwam met deze zeer willekeurige dvd af. En het bleek een schot in de roos te zijn. Het is en blijft voor mij één van de betere romcoms.

Ik heb dus duidelijk een voorkeur voor films met magisch realisme er in (surprise, surprise) en mannen met een accent uit het Zuiden van de Verenigde Staten, zo blijkt. Yup. Weer iets bijgeleerd se. 😀

Zeg eens, wat zijn jullie favoriete feel good films? Wat zijn films waar je naar grijpt als je even een opkikker nodig hebt? Deel je tips gerust in de reacties, want ik vind het altijd super om filmtips te krijgen.

0

Cijfertjes en ik, wij zijn nooit al te beste vrienden geweest. Ik durf ze namelijk al eens omdraaien en in een verkeerde volgorde lezen. Ze hebben daar een mooie naam voor, een die ik altijd vergeet. Maar af en toe komt er een klein austistje in mij naar boven en die moet ik voeden met cijfertjes, omdat cijfertjes nu eenmaal voorspelbaar zijn. Een week geleden ontdekte ik zo via Aardling z’n blog dat je via WolframAlpha kan spelen met je geboortedatum. Of andere data. En boy oh boy, heb ik mij er al mee geamuseerd.

Ik ben blijkbaar geboren op de 200ste dag van het jaar en meestal verjaar ik ook op de 200ste dag van het jaar, tenzij het een schrikkeljaar is.
Er zal op mijn verjaardag 15uren en 55minuten daglicht zijn, hoewel ik vermoed dat dat niet overal op deze aardkloot hetzelfde is.
Ik ga verhuizen op de 60ste dag van het jaar.
Ik moet nog 24 dagen wachten tot ik kan verhuizen. Yup. We zijn aan het aftellen.
Dat zijn nog 16 werkdagen. ZES-TIEN.
Ik ben exact 759 dagen ouder dan het Het Vriendje oftewel twee jaar en 29 dagen.

En de leukste van al: op 10 maart 2010 word ik exact 9000 dagen. Ik ben van plan dat op de een of andere manier te vieren. Cadeau’s zijn uiteraard ook altijd welkom. 😛

Tot zover deze geheel nutteloze blogbijdrage. Deel gerust ook uw cijfertjes.

0