Sinds begin dit jaar wil het lezen niet zo vlotten. Daar waar ik anders het ene na het andere boek verslind, leg ik nu boeken opzij nadat ik één derde heb gelezen. Meestal lees ik nog een halfuur voor ik ga slapen, maar sinds ik terug in loondienst ben begonnen val ik doorgaans als een blok in slaap na vijf à tien minuten.
Het is zeker niet de eerste keer dat er zo’n periode is dat het lezen niet lukt. Tijdens de pandemie en lockdowns waren er ook meerdere maanden dat ik nauwelijks iets las. Uiteindelijk is dat ook weer goed gekomen, dus ik ga me zeker niet forceren om te lezen. Als er geen headspace is, dan is het zo. Het is duidelijk dat ik nog altijd aan het wennen ben aan het nieuwe ritme en dat mijn lijf aan het einde van de dag nog nauwelijks energie over heeft. En dat komt wel weer in orde.
Maar ergens wil ik toch wel een beetje blijven lezen, want het blijft iets waardoor ik mijn batterijen oplaad en even kan ontspannen. Aangezien het niet de eerste keer is dat ik door zo’n periode ga, weet ik nu waar ik naar moet grijpen.
- Kortverhalen. Ik heb het in het verleden wel vaker gezegd, maar ik ga het opnieuw zeggen: Vlaamsche filmpjes voor volwassenen is een gat in de markt. Serieus. Goede kortverhalen schrijven is een kunst en het is voor mij nog niet heel evident om ze te vinden. Ik weet dat er dikke bundels vol kortverhalen zijn, maar doorgaans zijn die van een bepaald literair niveau waar ik mij momenteel niet op kan concentreren. Ik wil kortverhalen waarbij ik niet teveel moet nadenken. Onlangs las ik The Fall Risk van Abby Jimenez, een romcom kortverhaal van een auteur waarvan de boeken best wel in de smaak vallen bij mij. Dat was exact wat ik nodig had. Ik ben dus volop op zoek naar meer van dat. Wie tips heeft, mag ze me altijd doorspelen.
- Graphic novels. Vorige week las ik Mannenhuid op een uurtje tijd uit in de zetel terwijl zoonlief aan het spelen was op de mat. Hij stond er van versteld hoe snel ik lees, maar dat is het voordeel aan graphic novels: ze staan vol prentjes waardoor je aan een sneltempo kan lezen. Toch heb je het gevoel dat je een goed boek hebt gelezen: een boeiend verhaal, interessante personages,
- Jeugdboeken. Voorlopig heb ik mijn tanden tijdens dit leesdipje nog niet in jeugdboeken gezet, maar dat heeft me in het verleden wel serieus uit verschillende leesdipjes gekregen. Het zijn vaak kortere boeken boordenvol avontuur met grappige personages en zonder al te veel moeilijke zinnen. Daardoor moet je je er niet te hard op concentreren, maar heb je wel nog altijd een hele fijne leeservaring.
Lezen is eigenlijk ook een spier die je moet trainen. Hoe meer je leest, hoe vlotter het lezen gaat. Dus ik wil mijn leesspier niet helemaal laten verslappen. En ik weet dat er weer een tijd komt dat ik het ene boek na het andere zal verslinden, maar nu gaat mijn energie duidelijk naar andere dingen.
0Hoe ga jij om met leesdipjes? Wat zijn jouw trukjes om terug wat meer leesenergie te krijgen?