“Da’s toch wel het beste dat je ooit al hebt gemaakt,” lachte Het Vriendje onlangs terwijl hij een doekje aan zoonlief gaf om zijn mond af te vegen. In plaats van papieren servetten of huishoudpapier, gebruiken we hier ten huize Verbeelding doekjes. Zo’n doekje is niet meer dan een een vrolijk katoentje langs de ene kant en langs de andere kant een stukje handdoek.

Ik kwam een paar jaren geleden het idee online tegen. Het was een alternatief voor huishoudpapier. In plaats van het gebruikelijke huishoudpapier kan je deze doekjes in de wasmachine keilen en wassen, om vervolgens opnieuw en opnieuw en opnieuw te gebruiken. En ze worden hier veelvuldig gebruikt, zijt daar maar zeker van. Ze worden gebruikt om monden mee af te vegen, om kruimels bij elkaar te vegen, om gemorste dranken op te kuisen,… Je kan ze ook nat maken en dan zijn ze ideaal om kleine plekjes van de vloer te vegen of om vettige pollekes mee proper te boenen.

En ze zijn belachelijk eenvoudig om te maken. Het is eigenlijk een tof projectje als je nog maar net leert naaien, omdat het voornamelijk rechtdoor naaien is. Je hebt hiervoor dus enkel een leuk katoentje en een (oude) handdoek nodig.

• Knip van zowel het katoentje als van de handdoek vierkanten van 17cm op 17cm. Of maak ze wat groter of kleiner. Of langer of korter. Ik geloof dat ik me voor deze afmetingen heb gebaseerd op de afmetingen van Cheeky Wipes.
• Leg twee vierkantjes op elkaar (één katoentje en een handdoek) met de goede kanten tegen elkaar en naai op ongeveer één centimeter van de rand. Laat een opening van een paar centimeter om het geheel binnenstebuiten te keren.
• Voor je alles keert, knip je de hoekjes bij, zodat je mooie hoeken krijgt.
• Keer alles binnenstebuiten, pook met een balpen of een eetstokjes de hoekjes op hun plek
• Je kan nu nog een keer rondom naaien op een paar millimeter van de rand. Zo naai je meteen ook je keergat dicht.
• Als je er zin in hebt, kan je nog een tekening naaien in je doekje: een kruis, een paar lijn die al dan niet paralel met elkaar lopen, één of andere figuur als je een fancy naaimachine hebt,… Ik heb gewoon rondom nog genaaid en voor mij was dat genoeg.

Ideaal om aan de lopende meter te maken!

Onze exemplaren gaan intussen al een aantal jaren mee en ze blijven het goed uithouden, zelfs na honderden keren gewassen te zijn. Want ja, volgens mij zijn ze al makkelijk honderd keer gewassen op die tijd. En nee, we strijken ze uiteraard niet. Nope. Ha!

Het is nogal moeilijk om naast AI te kijken tegenwoordig. Het is constant in het nieuws en als grafisch vormgeefster is het natuurlijk ook de vraag hoe ik artificiële intelligentie binnen mijn werk kan gebruiken. Dat wil dus zeggen dat er af en toe geprutst moet worden.

Adobe heeft een generatieve AI waarmee je beelden kan genereren, Firefly voor de vrienden. Dus op een druilerige woensdagmiddag gingen zoonlief en ik samen aan de slag. Hij weet ondertussen wat ChatGPT is, want we vragen er regelmatig een keertje iets aan. Ik vind het belangrijk dat hij weet wat het is, wat het doet en hoe je het kan gebruiken. Hij gaat opgroeien met AI. Vandaar dat ik hem wilde betrekken bij het genereren van beelden.

Het is eigenlijk echt zot hoe je op een paar tellen een beeld hebt dat helemaal aansluit bij je omschrijving. In no time hadden we twee katten met een zonnebril die aan het ronddobberen waren in een zwembad. Of een schattige kitten die aan het spelen was met een bolletje wol. Of een groep ruimtekatten die rondliepen in een met neon verlichtte ruimte. Valt het op dat zoonlief gek is op katten?

En ja, dat is best wel eng. Een beeld zoals dat hierboven, daar zou je als illustrator uren en uren en uren aan bezig zijn. Al naar gelang de prompt en de stijl die we kozen, was het resultaat beter. Sommige van de geeuwende katten die we genereerden hadden bijvoorbeeld zes hoektanden bovenaan. Sja. Zulke details zullen ongetwijfeld de komende maanden en jaren wel verbeteren. De lat van zoonlief lag uiteraard niet al te hoog. Hij vond het vooral geweldig om al die ideeën in zijn hoofd tot leven te zien komen op het computerscherm voor zijn neus.

Plus dit is ‘maar’ Firefly, met Dall-e of Midjourney kan je precies nog veel zottere beelden genereren. Het is echt zot.

Terwijl we daar de ene na de andere kattengerelateerde prompt loslieten op Firefly (en die ene paashaasprompt), bedacht ik me dat dit wel héél interessant is voor deze blog. Het gebeurt regelmatig dat ik over iets wil schrijven en geen begeleidende afbeelding heb bij het artikel. Niet dat dat persé moet, maar het is iets wat ik wel fijn vind. Dus nu kan ik een afbeelding laten genereren als ik niet meteen een foto vind. Ideaal.