Het is misschien een gekke gewoonte, maar iedere keer als we de luier van Het Meneertje verschonen, vragen we of hij nog pipi moet doen. Het Vriendje is daarmee begonnen omdat hij regelmatig eens ondergeplast werd en dat niet meer wou. Als je het vraagt zie je Het Meneertje even denken en soms volgt er pipi, soms ook niets.

Dus toen we deze avond in de badkamer stonden en Het Vriendje de luier van Het Meneertje opende vroeg hij: “Moet je nog pipi doen?”. Waarop we Het Meneertje zagen denken, z’n onderkant zagen samentrekken en opeens weergalmde er de dikste scheet ooit. Meteen daarna begon Het Meneertje te giechelen, waardoor ik het natuurlijk niet meer hield en ook in een schaterlach schoot, waardoor Het Meneertje nog harder moest lachen, waardoor er uiteindelijk tranen van het lachen over mijn wangen rolden.

Mijn kind begint een gevoel voor humor te krijgen, dames en heren, alleen is het nogal een twijfelachtig gevoel voor humor. Zijn komische timing daarentegen is al helemaal spot on.