Verplicht schrijven over bepaalde onderwerpen

Heel af en toe publiceer ik hier al een keer een gesponsord blogbericht. Hoewel gesponsord misschien een groot woord is. Het zijn blogberichten waarin kernwoorden verwerkt zitten die verwijzen naar specifieke websites. Dat is niet zozeer om lezers die producten te laten kopen, maar wel zodat de sites naar waar verwezen wordt, hoger te laten scoren in zoekmachines. SEO op z’n best. Ik schrijf de blogberichten zelf en probeer er een persoonlijke toets aan te geven, maar ik word wel betaald voor die blogberichten.

Read More »

0
Safariquilt

De safariquilt terug oppikken

Eind 2023 begon ik aan de safariquilt, maar die legde ik al snel opzij. Ik werd gevraagd om meter te worden van het dochtertje van mijn broer en wilde voor haar een mooie quilt maken om haar te verwelkomen in de wereld. Nadat die quilt af was, pikte ik de safariquilt niet meteen terug op.

Maar onlangs had ik vier uur helemaal voor mezelf. Het Vriendje was op stap met kameraden en Het Meneertje was naar een verjaardagsfeestje. Vier heerlijke en vooral rustige uren voor mezelf. Alleen thuis. Dat was ook weer een kleine eeuwigheid geleden. Ik had kunnen gaan wandelen of kunnen afspreken met iemand, maar ik besloot mijn innerlijke introvert te voeden door gewoon thuis te blijven en te genieten van de stilte. Al snel besloot ik dat ik iets wilde naaien. Alleen wist ik niet helemaal wat en ik wilde geen kostbare tijd verspillen aan nadenken over wat ik wilde maken.

Dus diepte ik de schoendoos waarin ik alle lapjes van de safariquilt had verzameld op. Ik haalde het plan dat ik had uitgewerkt op mijn computer boven en zette me achter mijn naaimachine. Het was heerlijk om nergens over te moeten nadenken. Ik kon gewoon beginnen. Er moest niets meer geknipt worden, er moest niet meer nagedacht worden over “welke maat moet ik maken?” en er moest geen stof meer gekozen worden. Nope. Alles lag al klaar. Al het denkwerk en voorbereidend werk was al gebeurd. Zalig!

Ik wist perfect welke zaken ik nog moest uitwerken en volgde gestaag het plan waardoor ik aan het einde van die vier uur weer wat dichter bij een afgewerkte quilt stond. Er is nog altijd veel werk (uiteraard), maar het voordeel aan een quilt is dat je dat in stapjes kan doen. Je kan één rijtje of blok per keer aan elkaar naaien en dat moet maar een paar minuten duren. Belangrijk is wel dat je redelijk wakker bent en je hoofd erbij kan houden. Afgelopen vrijdagavond wilde ik graag verder werken en naaide ik een aantal blokken verkeerd aan elkaar, waardoor het een avondje in het goede gezelschap van het tornmesje werd. Oeps.

Wie weet raakt deze quilt nog wel af dit jaar, idealiter zelfs deze zomer. Stiekem wil ik de quilt gebruiken om onder te slapen tijdens de warme zomernachten. Het plan is om te werken met een natuurlijke, ademende voering, waardoor het een quilt wordt die voldoende ademt. Ik slaap graag met iets over mij, zelfs tijdens warme zomernachten. Liefst iets met wat gewicht, dus niet enkel een laken, maar dat wordt dan snel nogal warm. Nu nog even uitzoeken welke tussenvoering daarvoor dus het best kan dienen.

Maar het deed deugd om te naaien en niet te veel te moeten nadenken. Blijkbaar is dat hetgeen wat mij het meest tegenhoudt bij het naaien: het voorbereidend werk. Ik wil gewoon kunnen naaien. Verstand op nul en gaan. Heerlijk vind ik dat. Dus de komende tijd ga ik verder werken aan die safariquilt en daarna zien we wel weer.

0

Hate Mail

Hate MailLangzaam maar zeker ben ik terug meer en meer aan het lezen. Het lezen ging niet zo vlotjes de afgelopen maanden, waarschijnlijk door de vermoeidheid dankzij de niet-meer-zo-nieuwe job. Het begon met Better Left Unsent van Lia Louis, een romcom waarin e-mails die in draft stonden per ongeluk verzonden worden. Dat zet natuurlijk het één en het ander in gang.

Stiekem had ik gehoopt dat we meer van die mails te lezen zouden krijgen, maar ik bleef wat op mijn honger zitten. Na een tijdje werd het boek dan ook eentonig en langdradig. De laatste twintig procent las ik eerder diagonaal. Het was gewoon allemaal nogal meh.

Dus ging ik op zoek naar een romcom met nog meer briefroman elementen: mails, berichtjes, brieven,… Iets. Zo kwam ik uit bij Hate Mail van Donna Marchetti. Naomi en Luca zitten in de lagere school wanneer ze elkaars pennenvrienden worden. Ze kennen elkaar niet, wonen honderden kilometers van elkaar (zij in Oklahoma, hij in California) en hoewel Naomi haar best doet, heeft Luca absoluut geen nood aan een pennenvriend. Hij antwoordt nogal bot op haar eerste brief, maar zo raakt de bal aan het rollen. Doorheen de jaren schrijven ze brieven waarin ze elkaar het ene verwijt na het andere naar het hoofd gooien.

Nadat ze enkele jaren niets meer heeft gehoord van Luca, besluit Naomi op zoek te gaan naar hem. Ze begint bij zijn ouderlijke huis in California en ontdekt zo de nodige aanwijzigingen. Tijdens haar zoektocht leert Naomi haar bovenbuur Jake, een sympathieke dierenarts, beter en beter kennen. En hoewel hij haar hart sneller doet slaan, kan ze Luca niet uit haar hoofd zetten.

Ik denk dat dit zo’n boek is dat je ofwel fantastisch vindt ofwel helemaal niets vindt. Er zitten elementen in die héél snel héél fout kunnen opgevat worden. Zo vraag ik me af of hetgeen wat Naomi én andere personages doen zou kunnen opgevat worden als stalken. Ahum. En ja, het is allemaal heel voorspelbaar. Dat ook. Uit de korte inhoud kan je waarschijnlijk wel opmaken hoe het gaat eindigen.

En toch heb ik ontzettend genoten van dit boek. Het was gewoon leuk. Er zat veel dialoog in, wat zorgt dat het vlot leest, maar ook de humor wist me te bekoren. Soms is dat alles wat je nodig hebt om uit een leesdipje te komen. Een boek dat gewoon leuk is. Niets meer. Niets minder. Lezen is iets wat ik voor mijn plezier doe. Ja, ik zou zware literatuur kunnen lezen, maar het zijn net die voorspelbare romcom’s waar ik van geniet. Ze brengen me rust en doen me al eens grinniken. En lezen is lezen, zelfs al is het geen wereldliteratuur.

Soit. Meer van dat dus. Blijkbaar verschijnen er de komende tijd weer heel wat nieuwe boeken van mijn favoriete romcom auteurs, dus ik weet weer wat te lezen. Hoera!

0