Ieder jaar lijk ik zo één hobby te hebben die er uitspringt en waar het grootste deel van mijn vrije tijd naartoe gaat. Een paar jaar geleden was het piano, dan was het fitness en dit jaar was het zonder twijfel wandelen. Die wandelkriebel zag het daglicht vorig jaar toen ik met avondwandelingen begon tijdens de zomermaanden. Tijdens de wintermaanden werden die avondwandelingen middagpauzewandelingen.

Het kriebelde om meer en meer te wandelen. Om meer te ontdekken van de buurt en omstreken. Om verder te wandelen.

Leren pijnloos wandelen

Maar in februari begon ik serieus last te krijgen van mijn rechtervoet en -knie. Het ging zover dat ik er nauwelijks op kon staan als ik uit bed kwam. In een ver ver ver verleden had ik ooit een verstuikte enkel en het voelde zo’n beetje, maar eens ik er op begon te stappen ging het beter. Niet pijnloos, maar beter. Na een bezoekje aan de huisarts werd ik doorverwezen naar de kiné die me met veel plezier martelde verder hielp.

Het was ook rond die periode dat ik het concept treinstappers leerde kennen. Zelf ben ik geen held met de auto, maar het openbaar vervoer neem ik met veel plezier (tenzij ik in de kou en regen moet wachten). Dus treinstappers dat leek helemaal mijn ding te zijn. Ik stuurde enthousiast berichtjes naar de zus die ook al eens graag wandelt, maar op die moment kon ik nauwelijks 4km pijnloos stappen.

In eerste instantie dacht ik dat degelijke wandelschoenen zouden kunnen helpen, maar helaas boden die niet meteen soelaas. Ik bleef dus braaf de oefeningen van de kiné doen en hoopte dat die squats op één been tot beterschap zouden leiden. Serieus, wie heeft squats op één been zelfs uitgevonden?! Waarom is dat een ding?! Maar hoe hard ik er ook op vloekte, ik merkte dat de oefeningen begonnen te helpen tegen te pijn. Mijn benen werden duidelijk sterker en sterker en ik begon mijn lichaam anders te gebruiken bij het wandelen.

Langere wandelingen en treinstappers

Pas in september durfde ik het aan om een langere wandeling te maken. Het Vriendje dropte me aan het startpunt en ik wandelde ongeveer 11km van bos naar bos hier in de buurt. Het lijf zeurde een klein beetje achteraf, maar lang niet zo hard als enkele maanden voordien. En ik was helemaal verkocht. Het is ongelofelijk hoe je denkt dat je een omgeving goed kent, tot je afwijkt van de gewone wegen en opeens belandt op kleine bospaden en veldweggetjes. Je kijkt dan helemaal anders naar de omgeving waar je woont.

Het kriebelde dan ook om ein-de-lijk eens werk te maken van een échte treinstapper. Dus wandelde ik Eppegem-Kortenberg, een wandeling die goed was voor net geen 17km. Intussen weet ik dat ik tijdens die wandeling een paar grote fouten heb gemaakt, waardoor de laatste twee kilometers verschrikkelijk waren. Mijn knie en voet lieten toen heel hard van zich horen en mentaal was het ook niet helemaal top. Ik heb tijdens die wandeling te snel gewandeld en heb te weinig gedronken, gegeten én pauze genomen.

Tot dat inzicht kwam ik toen ik met Kir en Foxy ging wandelen. We deden ongeveer de helft van de treinstapper Sint-Joris-Weert – Heverlee, goed voor zo’n 15km. Wandelen met een hond zorgt ervoor dat je het allemaal wat trager gaat, dat je wat vaker een pauze neemt omdat er gesnuffeld moet worden. Het tempo lag daardoor een pak lager en ik had het gevoel dat ik daarna nog verder kon wandelen.

Ik denk dat the sweet spot voor wandelingen momenteel rond de 10 à 15km ligt, hoewel ik sinds een dikke week weer wat last heb van mijn enkel en knie en terug wat meer moet opletten. Misschien moet ik terug beginnen met mijn éénbenige squats. Ha! Maar in het nieuwe jaar zou ik graag de grens wat verleggen. De meeste treinstappers zijn tussen de 20 en 25km en ik zou in 2025 toch graag eens een wandeling maken van 20km. Op z’n gemak, met een paar pauzes, dan moet dat zeker lukken, lijkt me.

Nooit gedacht dat ik het ging zeggen, maar ik vind wandelen heerlijk. Of het nu alleen of in gezelschap is, dat maakt niet uit. Het is goed voor het lijf, maar ook voor het koppeke. Het vraagt minder dan lopen, terwijl je toch best verre afstanden kan doen als je er maar je tijd voor neemt. Het feit dat je met een app als Komoot zelf wandelingen kan uitstippelen, maakt het des te leuker. Je steekt binnen de kortste keren een micro-avontuur in elkaar en je bent vertrokken. Heerlijk! Meer van dat in het nieuwe jaar!

1

De afgelopen jaren heb ik niet al te veel nieuwe kleren gekocht. Ik werkte van thuis, had geen collega’s en de meeste van mijn klanten sprak ik via Zoom. Dus het gebeurde heel vaak dat ik ‘s ochtends ging fitnessen, thuis kwam en een hele dag in die fitnesskleren bleef rondlopen tot op het moment dat ik zoonlief van school moest halen. Niets zo comfortabel als dat ene shortje of een legging. Ok, misschien zo’n fleece huispak voor dames.

Maar binnenkort ga ik dus terug op kantoor werken en ga ik terug collega’s hebben. Ik werd me plots heel bewust van de gaten in een aantal truien en het chronische tekort aan leuke t-shirts of bloesjes. Of dat ik gewoon heel vaak dezelfde outfits draag omdat die heerlijk comfortabel zijn. Sja. Dat heb je dan als je zes jaar aan een stuk alleen in een schoendoos doorbrengt.

Gelukkig stond er een winkeluitstapje naar Wijnegem op de planning met een paar vriendinnen. Ik ben niet zo’n held in kleren kopen en heb eigenlijk niet echt een idee wat door de beugel kan op kantoor en wat niet (je weet wel, jarenlang alleen werken in een schoendoos), dus schakelde ik hun hulp in. Hun innerlijke Jani kende een hoogdag en ze lieten zich volledig gaan. Broeken en warme truien had ik genoeg, maar ik paste tientallen t-shirts, jurkjes en gekledere bloesjes met een zeer kleurrijke en uitgesproken print, uiteraard.

En hoewel ik thuis kwam met heel wat leuke dingen, deed ons winkeluitstapje mij wel een paar dingen inzien:

• We vielen alle drie als een blok voor hetzelfde jurkje, maar in één kleur hadden ze onze maat niet. Vriendin M. en ik hebben een vrij gelijkaardige lichaamsbouw. Vriendin S. zit een beetje anders in elkaar. We besloten het jurkje in een maat kleiner te passen nadat onze maat toch een beetje te los bleek te zitten. Bij mij ging er iets mis aan mijn schouders (mijn brede fitness-schouders hé 😉), bij de ander spande het net iets te hard rond de kersverse mamabuik en bij de derde zou het nog wel ok geweest zijn mits wat shapewear voor de buik. Toch gek hoe er in de mode-industrie verwacht wordt dat één maat zoveel mensen met zoveel verschillende lijven moet passen.
• De vriendinnen vroegen of ik nog was afgevallen. Ze weten dat ik aan het fitnessen ben en ze weten dat er daardoor al een paar kilo’s verdwenen zijn, maar voor mij is dat nooit echt de hoofdreden geweest om aan het fitnessen te beginnen. Ik weet dat de kilo’s de afgelopen maanden bijzonder stabiel zijn gebleven, maar blijkbaar is het lijf dus toch nog veranderd. In a good way. En toch wordt er nog steeds zoveel aandacht besteed aan dat cijfer op de weegschaal. Een lijf kan helemaal veranderen, maar zolang dat getal op de weegschaal te hoog is… How maar.
• Ik wil terug meer voor mezelf naaien, want de kwaliteit van veel kleding is tegenwoordig echt ondermaats. Je weet wel, fast fashion gewijs en zo. En dan heb ik het nog niet over de mensen die de kledingstukken in elkaar steken voor een hongerloon. Enkele dagen na onze winkeluitstap keek ik samen met Het Vriendje deze NOS mini-docu op YouTube en dat bevestigde het weer voor mij: dit is niet ok. Noch het ecologische aspect van fast fashion, noch het uitbuiten van mensen dat bij fast fashion komt kijken. Ik denk dat dat iets is wat altijd wel wat in mijn achterhoofd spookt en waardoor ik niet zo iemand ben die regelmatig gaat shoppen. De laatste jaren kies ik ook bewuster voor merken waarvan ik weet dat ze hier iets aan proberen te doen, maar voor mij is het nog altijd zoeken naar een evenwicht. Ik weet dus wat gedaan in 2025.

Dus ja, het heeft me aan het denken gezet dat winkeluitstapje met de vriendinnen. Misschien maar goed dat ik niet al te vaak ga winkelen, want anders zou ik om de zoveel weken de hele mode-industrie en alles wat daarbij komt kijken in vraag stellen. Ik ben in ieder geval wel blij met de nieuwe kledingstukken die ik heb gekocht en kan weer een tijdje verder. Hoppa!

0