40 kleine dingen waar ik blij van word

40 kleine dingen waar ik blij van word

In een ver ver ver verleden maakte ik een lijst met honderd dingen waar ik blij van werd. Het werd de hoogste tijd om nog een keer zo’n lijst te maken, alleen beperkte ik me deze keer tot veertig dingen. Er is ondertussen het één en het ander veranderd, maar op gebied van blijmakers is er toch ook heel veel hetzelfde gebleven.

  1. Slapen. De rest van de lijst is niet in volgorde, maar slapen komt écht wel helemaal bovenaan op nummer één. Ik twijfel ook of het past in een lijst met “kleine dingen”, want slaap is niet zomaar een dingetje. Slapen kan je dagen maken of kraken.
  2. Middagdutjes. Aansluitend bij het vorige puntje. Een middagdutje moet echt niet lang duren, maar het kan ervoor zorgen dat je tegen de rest van de dag aan kan.
  3. Niet zelf moeten koken. Het maakt mij eigenlijk weinig uit wat je voorschotelt, als ik niet zelf moet koken en gewoon mijn pootjes onder tafel moet steken, ben ik één van de gelukkigste mensen ter wereld.
  4. Op stap gaan met fijne mensen: wandelen, shoppen,… maakt al niet uit. Zolang het bewegen combineert met bijpraten.
  5. Onnozele woordgrapjes.
  6. Chocolade. In alle mogelijke vormen. Behalve chocolade-ijs. Dat is het toch niet.
  7. Sneeuw. Spreekt voor zich.
  8. Mezelf mogen overgeven aan een hyperfixatie van het moment. Je weet wel, uren en uren en uren research doen rond een bepaald thema. Video’s kijken, artikels lezen, Reddit afschuimen,… Om dan absoluut verder niets meer met die hyperfixatie te doen.
  9. Zon, maar daarom niet gepaard met bloedhete zomerdagen. Nope. Zonnige winterdagen, zonnige lentedagen en zonnige herfstdagen met een temperatuur die onder de 27°C blijft. Heerlijk.
  10. Thuiskomen in een proper huis op de dag dat de poetshulp is geweest. Echt waar, onze poetshulp verdient haar gewicht in goud.
  11. Magnolia’s in bloei. Binnenkort is het weer zover! En ja, ik kijk daar naar uit.
  12. Spontane knuffels krijgen van zoonlief. Hij is niet de grootste knuffelaar, dus als ik geknuffeld word, dan genieten ik er met volle teugen van.
  13. Een prachtig nieuw plekje ontdekken in je nabije omgeving. Zo heb ik tijdens mijn avondwandelingen al heel wat mooie plekjes via voetwegen in onze gemeente ontdekt.
  14. Sandwichkes met choco. Classic.
  15. Een wandeling uitdokteren op Komoot om daarna die wandeling te doen en te ontdekken dat je een supertoffe wandeling had uitgestippeld.
  16. Mensen vriendelijk zien zijn tegen elkaar. Je weet wel, een vriendelijke glimlach of een knikje wanneer twee vreemden elkaar tegenkomen op straat. Een deur die wordt opengehouden. Iemand die iemand anders voorlaat aan de kassa.
  17. Iedere ochtend goedemorgen zeggen tegen dezelfde mensen die je op je weg naar school/werk tegenkomt. Sommige ken ik ondertussen, anderen zijn volledige vreemden voor mij. Ik blijf trouwens ontzettend fan van een vriendelijk knikje tijdens het wandelen in het algemeen.
  18. Computeren in bed. En dan vooral schrijven en bloggen, maar ook seriekes kijken. Lang leve laptops.
  19. De ringtone van mijn alarm op mijn smartphone. Echt, wat een schijf. Ik weet niet meer of het de algemene instelling is op mijn Samsung telefoon of dat ik het zelf heb ingesteld, but I like it.
  20. Lange wandelingen uitstippelen op Komoot.
  21. En daarna natuurlijk ook die lange wandelingen wandelen. Uiteraard.
  22. Een heerlijk warm bad met een bruisbal of bubble bar van Lush. Dan nog een goed boek erbij en het is helemaal compleet.
  23. Babygeitjes.
  24. De fitness helemaal alleen voor jezelf hebben al is het maar voor de volle minuut. Queen of the fitness! Moeha!
  25. Dat ene boek dat ik zo graag wilde lezen in de (digitale) bibliotheek vinden.
  26. Kleurrijke kleren.
  27. Lego in elkaar steken. 2024 was het jaar waarin ik Lego (her)ontdekte en boy oh boy, heb ik mij daar al mee geamuseerd.
  28. K-Drama’s. Obviously.
  29. True crime documentaires. Yup.
  30. Fietsen. Eigenlijk fiets ik te weinig, maar de keren dat ik op mijn stalen ros zit, bedenk ik mij altijd hoe graag ik dat eigenlijk doe.
  31. Zwemmen. Nog zoiets.
  32. Een kwartiertje voor je wekker wakker worden en nog heel even kunnen dommelen voor je aan je dag moet beginnen. Ideaal is natuurlijk wakker worden zonder wekker en zo lang kunnen dommelen als je wil, maar kijk.
  33. De zee. Technisch gezien niet bepaald een “klein” ding, maar je snapt wel wat ik bedoel.
  34. Animatiefilms.
  35. Graphic novels.
  36. Pateekes en dan in het bijzonder boules de berlin en eclairs. Kwijl.
  37. Rollercoasters. Ik ben blij dat ik Het Vriendje en Het Meneertje allebei ook graag op rollercoasters gaan en dat ze het mij vergeven dat ik dan altijd zo luid gil.
  38. Al doende nieuwe dingen leren.
  39. Mijn gele stoel. Serieus. Eén van mijn betere aankopen. Nog steeds mijn favoriete schrijfplek.
  40. Kleine, onverwachtse complimenten. Vooral zoonlief is bijzonder goed in geheel onverwachts een complimentje te geven. Zo noemde hij me onlangs een bakgodin omdat ik blijkbaar lekkere pannenkoeken kan maken. Ha!

En als extraatje: deze vrolijke vuilnisbak die we dit weekend tegenkwamen.

3

Mannenhuid

Mannenhuid

Afgelopen kerst kreeg ik Wit Alom kado, een prachtige graphic novel over de eerste school voor meisjes van kleur in de Verenigde Staten van Amerika. Heel mooi getekend en nog steeds vol ontzettend relevante thema’s. Bij die graphic novel zaten een aantal brochures waar ik uiteraard met veel plezier door snuisterde. Zo viel mijn oog op Mannenhuid en de korte inhoud sprak meteen tot mijn verbeelding.

Bianca is een Italiaanse jonge dame tijdens de Renaissance uit een gegoede familie. Wanneer ze achttien is, wordt er voor haar een man gezocht zodat ze kan huwen. Ze vindt het jammer dat ze hem op voorhand niet kan leren kennen, want het liefst van al zou ze trouwens met iemand die ze kent. Dan komt haar peettante af met een groot familiegeheim: de vrouwen uit hun familie kunnen een mannenhuid aantrekken zodat ze tijdelijk als man door het leven kunnen gaan. Wanneer Bianca deze huid aantrekt wordt ze Lorenzo en leert ze haar toekomstige echtgenoot Giovanni beter kennen.

Toevallig zag ik deze week een reel van de plaatselijke bib waarin ze verschillende nieuwe graphic novels in hun collectie lieten zien. Mannenhuid was er daar ééntje van. Zaterdagochtend stond ik dus wat vroeger op zodat ik zeker nog even langs de bib kon om wat nieuwe graphic novels te scoren. Niet alleen vond ik Mannenhuid, maar ook Lord of the flies door Aimée De Jongh dat ik heel hard aan het overwegen was om te kopen (Aimée is een toppertje van formaat), stond in het rek. Hoera!

Uiteraard heb ik Mannenhuid in sneltempo verslonden. Op het eerste zicht is het een luchtig sprookje over een jong meisje die op magische wijze een kijkje kan nemen in het leven van een ander. Maar je moet niet veel verder kijken om te zien dat er nog heel wat meer schuilt achter dat sprookje. Identiteit en je plekje vinden in een maatschappij die vasthoudt aan bepaalde waarden en normen, feminisme, complexe relaties tussen geliefden, maar ook tussen vrienden en familieleden,… Ik blijf het ontzettend fascinerend vinden hoe een medium zoals graphic novels zo kort en bondig toch zulke thema’s in beeld kan brengen.

Om maar te zeggen: de verwachtingen voor deze graphic novel waren ontzettend hoog en ze werden helemaal ingelost. Heerlijk!

Mannenhuid is verkrijgbaar in de betere stripwinkel zoals de Stripkever, Gobelijn of Het Besloten Land of misschien zelfs in je plaatselijke bibliotheek.

1
De Pull Lijst

De Pull-lijst

Vorig jaar rond deze tijd trok ik een paar dagen naar Oostende. Het is intussen een jaarlijkse traditie geworden dat ik er een paar dagen tussenuit trek en dan naar de zee ga staren. Letterlijk. Dit jaar ga ik waarschijnlijk een jaartje moeten overslaan, maar ooh, wat kijk ik al uit naar het volgende weerzien met de zee. Tijdens mijn weekje vorig jaar in maart las ik Slow Productivity van Cal Newport.

In dat boek stonden heel wat interessante zaken. Productiviteit wordt vaak gekoppeld aan de grind-cultuur: gaan, gaan en nog meer gaan. Dat is natuurlijk niet ideaal, om nog maar te zwijgen over de burnouts die ontstaan in dat soort cultuur. Dus schreef Cal Newport een boek over hoe het ook anders kan. Eén van de zaken die hij aanhaalde was dat ons to do lijst vaak wordt gevoed door “push” (duwen) taken. Dat zijn taken van buitenaf die op je lijst “geduwd” worden. Denk aan een collega die met een vraag afkomt, een e-mail met daarin een bepaalde vraag die moet verwerkt worden,… Het is een manier van werken die heel standaard is, maar waardoor je best nogal overweldigd kan raken.

Het tegenovergestelde van “push” is “pull” (trekken). Hierbij maak je een lijst met alle taken die je wil (of moet uitvoeren), maar dat kan evengoed een lijst zijn met ideeën voor blogberichten of een lijst met hobbyprojecten waaraan je wil werken. Je kiest uit die lijst één of max. drie items waarmee je aan de slag gaat. Dat zijn je actieve projecten. Alle andere items op de lijst laat je los. Die staan er voor ooit een keer, maar daar moet je nu niet mee bezig zijn. En wanneer die actieve projecten afgerond zijn, dan selecteer je weer een paar projecten waar je mee aan de slag kan.

Mijn Pull-Lijst in Notion

Een Pull lijst hou je best bij op een plek waar je makkelijk een item kan verslepen van de ene kolom naar de andere (KanBan). Je kan dit bijvoorbeeld doen in Trello of iets dergelijks. Mijn Pull lijsten staan zelf in Notion. Daarmee kan ik voor mijn blogberichten makkelijk switchen tussen de board-view en de calendar-view. Ideaal om ervoor te zorgen dat er hier regelmatig nieuwe blogberichten verschijnen.

Voor iemand waarvan het koppeke nooit stilstaat is zo’n Pull-methode ideaal. Ik parkeer mijn ideeën in één grote lijst en haal ze er gaandeweg uit. Zowel voor deze blog als voor mijn hobby’s heb ik zo’n lijst in Notion. En het werkt zo hard voor mij. Het geeft mij een kader om binnen te werken. Eéntje waarbij ik mezelf niet voorbij loop. Eéntje waarbij ik mijn energie doseer en niet opbrand omdat ik tegen tweeduust per uur wil gaan.

Dus niet alleen plan ik mijn vrije tijd in, maar ik heb ook een lijst met projecten waaruit ik kies. De komende weken staat 40 Dagen Bloggen redelijk centraal, maar ik heb ook een Lego set waaraan ik bezig ben. Voorlopig hou ik het bij die twee zaken. Als ik de kans krijg een beetje vooruit te werken voor 40 Dagen Bloggen dat ik er nog een projectje bij neem, maar nu lukt dat nog even niet. En tegen dat de Vasten gedaan is, kriebelt het waarschijnlijk om aan de slag te gaan met drie andere projecten.

1