En daar zijn we dan met deel 2! Oh boy! Oh boy! Deel 1 van mijn antwoorden konden jullie gisteren al lezen en morgen volgen de antwoorden van Het Vriendje.

Caro – Zit het talent voor tekenen bij jou in de familie? Zijn je ouders en/of zus ook zo creatief? Of heb je nog andere creatieve familieleden?
Oh jawel! Het talent zit wel degelijk in de familie. Mijn mama kan ook heel mooi tekenen en ontwierp zelfs de geboortekaartjes van mijn zus, broer en mezelf. Dat is mijn eigen geboortekaartje hier rechts. Geweldig, toch? Dat spreekwoord over die appel en die boom, dat klopt dus wel. De zus is ook best creatief, hetzij meer met naald en draad. Vroeger deed ze heel wat met kalligrafie, maar tegenwoordig niet meer zo. Ook mijn meter (de zus van mijn mama) kan heel mooi tekenen en haar dochter is ook volop aan het tekenen. De moeder van mijn mama en meter (mijn oma met andere woorden – het Fanny gedeelte van Fanny&Laura) kwam ook uit een creatieve familie. Zo creatief dat ze zelfs een papierwaren en teken/schilderspullen winkel hadden in Leuven centrum. Dus ja.

Caro – Volgde je les op de tekenacademie of komt het helemaal uit jezelf?
Ik heb een paar jaar tekenacademie gevolgd. Een jaar of drie, vier tijdens mijn middelbaar. Dat was dan iedere woensdagavond een uurtje of drie. Uiteindelijk heb ik daar niet echt leren tekenen. De leerkracht gaf wel richtlijnen en zo, maar we waren voornamelijk vrij. Ik denk dat die tekenacademie meer diende om technieken te leren kennen en om een beetje uit te zoeken wat jou het meeste lag. Hetgeen mij het meeste ligt (teken op de computer) heb ik daar uiteraard niet geleerd. Het meeste komt wel uit mezelf en komt ook voort uit uren en uren en uren tekenen.

Trijnewijn – Wat heb jij gestudeerd?
Ik heb Journalistiek aan de Katholieke Hogeschool Mechelen gestudeerd. Tegenwoordig heet die school Thomas More of zoiets. En nope, ik doe niets met dat diploma dat ik daaraan heb overgehouden, buiten bloggen dan. Ik weet nog altijd niet of dat telt als “journalistiek” of niet. Daar waren altijd zo’n grote discussies over. Volgens mij telt het niet als “journalistiek” als je het doet als een hobby.

Trijnenwijn – Omdat ik zelf altijd zo sukkel met geometrische vormen en schaduwen en jouw tekeningen altijd super vind: zijn er dingen die je niet zo goed kan tekenen?
Handen! Dat blijft moeilijk voor mij. Soms lukt het, maar meestal moet ik handen een tiental keer tekenen voor ze lijken te kloppen.

Trijnenwijn – Teken je soms als je in de wachtzaal/op de trein/… zit?
Vroeger deed ik dat vaak, tegenwoordig niet meer. Vraag me niet waarom. Ik vermoed dat het komt doordat ik nu heel de tijd lees op die plekken die je noemt. Algemeen teken ik eigenlijk vrij weinig voor mezelf. Ik teken voornamelijk voor klanten. Daar zou ik wat verandering in moeten brengen.

Trijnewijn – Wat vind jij de aller-allerleukste disneyfilm? Als je écht niet kunt kiezen, is een lijsjte ook goed hoor 😉
Mijn top 3 momenteel is De Kleine Zeemeermin, Belle en Het Beest en Frozen. Jawel. Die laatste heeft mijn top 3 serieus overhoop gehaald het afgelopen jaar. Er zit niet een bepaald een volgorde in die top 3. Die films zijn alledrie even leuk.

Hi-ke – Hoe ga jij om met stress?
Het correct antwoord op deze vraag is: “niet goed”. 😀 Ik ben echt niet zo stressbestendig. Stress doet rare dingen met mij mentaal, maar ook fysiek. Vooral langdurig onder stress staan is des duivels voor mij. En ik ben ook een serieuze stress-eter. Jikes. Ik weet ook pas al ik te ver over mijn grens gegaan ben op gebied van stress als het eigenlijk al te laat is. Gelukkig houdt Het Vriendje een oogje in het zeil.

Hi-ke – Stel dat je je naam zou mogen veranderen, zou je dat doen en welke naam zou je kiezen?
Ik ben eigenlijk best wel tevreden met mijn naam en ik zou hem niet meteen willen veranderen, eigenlijk.

Hi-ke – Zou je ooit overwegen naar het buitenland te verhuizen? Welk land spreekt je dan het meeste aan?
Oh! Zeker! Ik heb zelf al een jaar in IJsland gewoond en heb zes maanden doorgebracht in Amsterdam. Naar het buitenland verhuizen is niet iets wat we meteen van plan zijn, maar is zeker ook niet uitgesloten. Moesten er zich bepaalde kansen voordoen, dan zouden we die grijpen, vermoed ik. Stiekem zou ik ooit heel graag wonen in Nieuw-Zeeland. Ik weet niet goed waarom. De ongerepte natuur? De eilandmentaliteit? In ieder geval, dat land spreekt al jaren tot mijn verbeelding. Scandinavië scoort ook altijd goed bij mij en Canada valt zeker ook te overwegen. 

Hi-ke – Wie van jullie is de kok in huis en wat is zijn/haar succesrecept?
We koken eigenlijk praktisch altijd samen. Het Vriendje snijdt meestal de groentjes en ik sta aan het fornuis. Als een van ons zich niet goed voelt of het werk loopt uit of iets dergelijks, dan zal de ander het koken wel op zich nemen. Afgezien van die uitzonderingen staan we dus samen in de keuken en zijn we allebei kok. Een echt succesrecept hebben we niet. We hebben een hele hoop favorieten die hier regelmatig de revue passeren. Het Vriendje voegt hier aan toe dat een recept een succes is bij ons als het lekker is en als het snel klaar is. 😀

Ilse – Huisje, boompje, beestje maar wanneer gaan die kindjes komen?
We zien wel. Snoodaard. 😛

Bart – Van waar komt svanalyn?
Svana is een IJslandse meisjesnaam. Die betekent “zwaan” en ik vond dat een mooie naam. Namen met Lyn er in, vind ik ook mooi. Gooi die twee samen en je hebt Svanalyn.

Bart – En aangezien je blijkbaar soms wel eens een bezoekje brengt aan ‘mijn’ Gent: favoriete plekjes in de Arteveldestad?
Ahum. Dus. Zo goed ken ik Gent helemaal niet. Op de 30 before 30 lijst (die stiekem al klaar is) staat zelfs om toerist te spelen in Gent met een 100% Gent boekje. Maar sinds mijn laatste bezoekje ben ik wel fan van Julie’s House.

It is I, Leclerc – waar koop jij leuke katoenen T-shirts, pullovers? Of voor de winter: wollen pulls?
Ik ben eigenlijk verschrikkelijk in het kopen van kleren. Ik doe het niet graag, stel het liefst van al zo lang mogelijk uit en loop het liefst zo lang mogelijk rond in kleren die ik ken, al dan niet met gaten. Dunne truien en gilets koop ik tegenwoordig bij Liza&Lola. De prijs/kwaliteit zit daar vrij goed. Ze hebben er ook andere leuke kleren met toffe prints, maar het is wel een beetje voelen en labeltjes checken om te zien hoe het zit met het polyester gehalte van sommige kleren. Stiekem draag ik heel het jaar hetzelfde, wat best handig is, want dan moet je niet te veel nadenken. In de winter draag ik wel vaak een extra laag onder mijn kleren om mijn lijf warm te houden. Ik heb welgeteld twee wollen truien in mijn kleerkast voor als het écht koud wordt en die heeft mijn mama lang lang lang geleden gemaakt voor mij, maar die doen dus nog steeds af en toe dienst.

Elke – Wat is je vroegste herinnering?
Mijn vroegste herinnering is het beeld van een rood hobbelpaardje en ik vermoed dat dit stond bij het Kind&Gezin waar we voor een check up naartoe gingen met mijn babybroertje. Ik moet toen dus een jaar of vier geweest zijn. Ik herinner me heel veel van die omgeving, maar ik weet niet goed waarom dat net. Voor mijn vierde levensjaar herinner me heel weinig, maar vanaf die leeftijd ongeveer zijn er wel verschillende flarden.

Elke – Welke genante situatie maakte je al eens mee?
Ik slaag er regelmatig in mezelf op te sluiten in een wc hokje. Volgens mij doe ik dat echt vaker dan de gemiddelde mens. Altijd dolle pret. Echt.

Elke – Waar ben je ongelofelijk trots op?
Ik ben eigenlijk ongelofelijk trots op waar ik nu sta en wat ik al van mijn leventje heb gemaakt. Goed, ik beleef geen wilde avonturen, maar ik heb een eigen huis, een eigen zaak, een fijne relatie,… Ik werk heel hard, maar ik bereik er wel wat door. Het is fijn om te weten dat al dat harde werk op zoveel gebieden loont.

Bedankt voor alle vragen! Het waren er veel! Amaai! Het Vriendje en ik hebben ze zo goed en zo kwaad mogelijk proberen te beantwoorden. Omdat wij blijkbaar allebei niet zo goed zijn in kort en bondig antwoorden op vragen, heb ik onze antwoorden opgedeeld in drie stukjes. Vandaag verschijnt deel 1 met mijn antwoorden, morgen verschijnt er nog een deel met mijn antwoorden en woensdag verschijnen de antwoorden van Het Vriendje. Zet u dus alvast schrap.

Olga – Eigenlijk ben ik (als mede ontwerper) heel erg benieuwd naar waar je werkt, hoe lang al, wat je daarvoor hebt gedaan en wat je de hele dag doet. Enzo.
Alrighty. Ik werk intussen al zes jaar (en een week om exact te zijn) bij Statik als grafisch vormgeefster. Ik hou me voornamelijk bezig met het ontwerpen van websites. Daarvoor heb ik nog enkele maanden als grafisch vormgeefster bij een ander webbureau gewerkt en daarvoor heb ik nog een maand of drie officieel bij het Vlaams Cultuurhuis De Brakke Grond in Amsterdam gewerkt als communicatiemedewerker (ad interim). Ik deed ook mijn stage bij de Brakke Grond, vandaar.

De meeste dagen hou ik me dus bezig met het ontwerpen van websites in Photoshop. Ik maak dus puur het design, hetgeen wat je ziet. De verdere uitwerking doen mijn allerliefste collegaatjes. Als je al eens werk hebt zitten zoeken, dan is de kans groot dat je mijn werk al hebt gezien. Als je al eens op zoek bent gegaan naar culturele uitstapjes met de kinderen, dan is de kans groot dat je mijn werk al hebt gezien (die illustratie onderaan is een dead giveaway). Als je je af en toe verdiept in mondiaal nieuws, dan is de kans groot dat je mijn werk al hebt gezien. Als je al eens langsgaat bij het Stuk in Leuven en je daarvoor hun website checkt, dan is de kans zeer reëel dat je mijn werk al hebt gezien. En als je al eens een camionette hebt gehuurd voor je verhuis, dan heb je waarschijnlijk mijn werk ook al gezien. Ayup.

Daarnaast ben ik ook min of meer verantwoordelijk voor het uitwerken van de html nieuwsbrieven. Dat is niet bepaald mijn favoriete bezigheid is, maar iemand moet het doen en ik ben er door de jaren heen helaas goed in geworden. Waarschijnlijk heb ik er ook al een grijs haar of twee door gekregen.

Literasa – Wat is je favoriete reisherinnering?
Marshmallows roosteren in Denemarken met Het Vriendje (en mij keihard verbranden daaraan). Ook: toen ik dit antwoord luidop gaf, was Het Vriendje z’n reactie: “Typisch voor u. Weer iets met eten. It’s just how your brain works,”. Een reuzegroot kampvuur in Zweden met heel veel fijne mensen tijdens een nacht waarin de zon niet wilde ondergaan, helaas zonder marshmallows. Helemaal alleen op het topje van een wensheuvel staan in IJsland. Oh. Er zijn er wel wat. En blijkbaar spelen de meeste zich af in Scandinavië. Ahum.

Literasa – Hoe ziet jouw bureau/office eruit? Liefst met foto’s
Dit is mijn werkplek thuis. Onder het motto: no way dat ik opruim voor een foto op mijn blog! Pfoeh! Dus u ziet de gebruikelijke papierenrommel op mijn bureau. Het papier dat daar aan de muur achter de computer hangt, is mijn 28 before 29 lijst. De kleur van de muren vind ik echt niet mooi en het is nog een kleurtje van de vorige eigenaars. Zoals ik al zei: er is een prioriteitenlijst en de hobbykamer schilderen staat helaas niet ontzettend hoog op die lijst.

Ilke – Hoe en waar heb je het vriendje leren kennen?
We hebben elkaar online leren kennen. Het was niet echt de bedoeling om via die weg iemand te leren kennen, maar goed, het gebeurde dus zo. De ondoorgrondelijke wegen van de liefde, u weet wel. Het klikte vanaf het eerste berichtje, vreemd genoeg. Toen we elkaar voor het eerst in het echt ontmoetten, klikte het ook. Onze eerste “date” duurde negen uur, van ‘s ochtend rond een uur of tien tot ‘s avonds rond een uur of zeven. Jawel. En tijdens die date kregen we de vraag hoe lang we elkaar al kenden, omdat het leek alsof we al jaar en dag vrienden waren, terwijl het eigenlijk de eerste keer was dat we elkaar zagen. Ayup. True love. Intussen zijn we zes jaar (en een week en twee dagen om exact te zijn) samen en daar gaan nog zeer vele jaren bij komen, mark my words.

Annelien – Je lievelingseten?
Oei. Uhm… Ik eet veel dingen graag. Sandwichkes met choco bijvoorbeeld. Dat eet ik heel graag. Pizza en gourmet hamburgers (dus niet zo McDonalds of Quick hamburgers, maar lekkere hamburgers met goed vlees zoals van de Burgerfolie in Leuven) als we dan toch lekker vettig bezig zijn. Verschillende soorten quiche. Spaghetti. Gevulde courgette (zie foto). Onze mediteraanse couscoussalade is momenteel ook een van mijn favorieten. Zo moeilijk om een specifiek iets te noemen. Ik eet gewoon graag. Punt.

R – Wat vind jij de meest positieve kanten van het Vriendje?
Waar te beginnen? Hij heeft er zo veel! De belangrijkste puntjes zijn dat hij heel goed relativeren en dat hij met zijn twee voeten stevig op de grond staat. Hij heeft een geweldig gevoel voor humor, dus we lachen hier behoorlijk wat af. En hij is lief. Voila. Mijn top drie (vier?) van postieve kanten van Het Vriendje. 😀

R – Foto’s van het huis/de tuin/werkplek/…
Mijn thuiswerkplekje kon je hierboven al zien. De woonkamer kan je hier zien, de badkamer dook op in dit blogbericht en er werd een heel blogbericht besteed aan de keuken.

Hivernale – Is er een boek waarvan je dacht dat het maar zo/zo ging zijn, maar wat tijdens het lezen een geweldig boek bleek?
Ik had bij Mr. Penumbra’s 24 Hour Bookstore niet zo heel veel verwachtingen, omdat ik er niet heel veel recensies over terug vond. Dus ik ben dat beginnen lezen omwille van de titel, de cover en de korte inhoud, maar uiteraard had ik niet verwacht dat het zo geweldig zou zijn. Dat werd me wel al duidelijk vanaf de eerste pagina. Hetzelfde had ik voor met Ready Player One dat ik onlangs las (en waar er binnenkort een recensie over verschijnt).

Hivernale – Welk boek heeft het meeste impact op jou gehad?
Ik denk De Alchemist van Paulo Coelho. Dat boek moesten we lezen in het vijfde middelbaar voor Nederlands. Ik heb het daarna nog zeker vier of vijf keer gelezen en ik herlees eigenlijk zelden tot nooit boeken. Als ik de weg even kwijt ben, dan grijp ik altijd naar dat boek. Dat zorgt voor rust in mijn kopke. Hoewel het best een spiritueel boek is en ik eigenlijk niet zo’n spiritueel mensch ben, resoneert het heel hard met mij. Het gaat over je eigen legende maken, je eigen verhaal maken, doen waarvoor jij op deze aardkloot bent gezet en dat is iets wat ik heel belangrijk vind. Ik heb door dat boek ontdekt dat ik dat belangrijk vind en dat we allemaal deel uitmaken van een groter geheel. Hoe je omgaat met dat geheel, heeft ook (on)rechtstreeks gevolgen op jouw eigen leven.

Alles is één. En als je iets wilt, spant het hele universum samen om ervoor te zorgen dat je je droom verwezenlijkt.

Hivernale – Speel je graag (board)games, zo ja welk speel je het liefste?
Van bordspelen ben ik eigenlijk niet zo’n grote fan. Ik vermoed dat ik er een beetje een afkeer aan heb overgehouden na de vele, eindeloze zomers waarin ik Levensweg en Monopoly moest spelen met mijn zus. Zij was wél zot van bordspelen. Eén keer per jaar Levensweg of Ganzenbord spelen, dat kan er net mee door, maar vraag me niet iedere week Colonisten van Catan te spelen of zoiets, want dan vrees ik dat ik een beetje gek ga worden.

Videospellen daar ben ik ook geen gigantische fan van. Ik kijk er wel heel graag naar als Het Vriendje aan het spelen is. Er zijn er hele knappe games op de markt, maar ik vrees dat ik gewoon geen geduld heb voor spelletjes. Bord of video, maakt niet uit. Het is niet zo mijn ding.

Nele – Omdat je nu zo’n onweerstaanbare selfmade knuffels maakt ben ik heel benieuwd naar je lievelingsknuffel-die-je-nooit-kon-missen uit je kindertijd.
Beer! Het is een lichtgele beer uit parachutestof. Ooit had hij allerlei kleine kanten frulletjes aan zijn lijfje, maar die zijn er niet meer. Het grote litteken in zijn gezichtje, kwam er na een wasbeurt terwijl ik op kamp was. Er zijn menig tranen gevloeid toen ik hem daarna terugzag met zijn verminkt gezichtje. Nu noem ik hem soms liefkozend Scarfeesje. Hij slaapt niet meer bij mij in bed (daar heb ik nu een iets grotere beer in de vorm van een vriendje liggen), maar hij heeft wel nog altijd een speciaal plekje. En af en toe, heel af en toe, zie ik z’n kraaloogjes blinken en dan moet ik hem gewoon eens stevig vastpakken. Gewoon. Omdat het kan.

Ook grappig: een paar jaar geleden waren we door de fotoalbums van Het Vriendje aan het gaan. Op een bepaald moment riep ik zeer verrast: “Dat is Beer!” en wees ik naar een foto. En jawel hoor. Daar, in het parkje bij een mini versie van Het Vriendje, zat dezelfde beer als de mijne. Alleen was die beer niet de go-to knuffel van Het Vriendje, maar toch. Totally meant to be.

Omdat ik een paar weken geleden jullie allerhande moeilijke vragen stelde in de Grote Verbeelding Enquête, leek het me wel fijn om de rollen eens om te draaien zodat jullie mij eens wat moeilijke/persoonlijke/rare/bloggerelateerde/… vragen mogen stellen.

Dus vraag je je af wat ik eigenlijk doe als werk of wat ik gestudeerd heb? Misschien wil je weten wat het record aantal keren is dat ik al verhuisd ben op een jaar tijd? Ben je nieuwsgierig naar welke shampoo ik gebruik of wil je misschien wel eens wat meer weten over Het Vriendje (de Grote Mystery Man)? Wat wil je graag over mij te weten komen? Nu is jullie kans! Grijp ze, zou ik zeggen. Volgende week ga ik in één blogpost al jullie vragen beantwoorden. Of dat is alleszins toch de bedoeling. Vraag maar raak in de reacties!

Een blogpost helemaal onder het motto: “Wat doe ik mezelf toch aan?!”. Maar lieve mensen, ik mag wel nog altijd mijn veto gebruiken. Ja toch, hé? Ja. Yup.

Het Vriendje laat weten dat jullie ook vragen aan hém mogen stellen. Ha! Dat kan interessant zijn. Dus… Maak er misbruik van. Begin een vraag aan hem met @HetVriendje, zo kunnen we de vragen duidelijk gescheiden houden. 😉