Gelezen

Malvarina wil een heks worden

Vorige week zaterdag waren we in Dreamland omdat we een kadootje zochten voor een jarige. Ik weet niet of iedere Dreamland een boekensectie heeft, maar de Dreamland in Leuven heeft er zo ééntje en het spreekt voor zich dat ik daar altijd even ga neuzen. Het zijn voornamelijk kinder- en jeugdboeken, maar aangezien zoonlief volgend schooljaar naar het eerste leerjaar gaat en dus zal leren lezen, keek ik even bij de “leren lezen” boeken.

Eén boek in het bijzonder trok mijn aandacht: Malvarina wil een heks worden. De illustratie op de cover is helemaal mijn ding: leuke kleuren, toffe personages, een beetje griezelen,… Ik begon door het boek te bladeren en tot mijn verbazing stonden er nog veel meer van die prachtige illustraties in. Full color en al. Ik voelde mezelf oud zijn en denken: “In mijnen tijd waren we al blij met een paar zwart wit illustraties!”. Dus ergens heel diep in mij begon een kleine boekenworm te gillen. Zo’n mooi boek! Over een meisje dat een heks wilde worden! Dat kon ik toch niet laten staan! Komaan!

Uiteraard zette ik het boek terug. Ik ben volwassen. Ik ben rationeel. Ik weet dat ik niet zomaar een kinderboek moet kopen omdat ik het mooi vind. Ik heb al genoeg ongelezen boeken thuis. En mijn kind kan nog niet lezen, dus hem kan ik nog niet als excuus gebruiken om leesboeken te kopen.

Maar toen we thuis kwamen, moest ik nog steeds aan dat boek denken. En de volgende dag moest ik ook nog steeds aan dat boek denken. Dus checkte ik of ze het in de plaatselijke bib hadden via de website van de bib. Helaas. Toen ik maandagochtend nog steeds aan dat boek aan het denken was (obsessed much?), besloot ik naar de boekhandel om de hoek te trekken en te kijken of ze hem hadden. Als ze een exemplaar hadden, zou ik het kopen. Anders zou ik het loslaten.

En zo kwam het dus dat ik Malvarina wil een heks worden kocht en las. Jawel. Mijn innerlijke zeven-jarige boekenworm is door het dolle heen. Uiteraard. Hoe kan het ook anders?! En mijn zevenendertig-jarige zelf die kan alleen maar denken hoe geweldig kinder- en jeugdboeken tegenwoordig wel niet zijn en hoe graag ze zelf zoiets zou schrijven en illustreren.

Malvarina is een geweldige mix tussen een prentenboek en een leesboek. In principe zou je het zo kunnen voorlezen aan jongere kinderen die zelf nog niet kunnen lezen, maar eens ze het lezen onder de knie hebben kunnen ze er zelf mee aan de slag. Het is een tof verhaal over een meisje dat heks wil worden, maar daarom niet zozeer in de voetsporen wil treden van de drie heksen die haar opleiden. Zo geeft ze altijd een eigen draai aan de opdrachten die ze moet uitvoeren om een heks te worden.

Binnenkort trek ik eens naar de plaatselijke bibliotheek om te kijken wat ze nog allemaal van boeken hebben voor deze leeftijdscategorie, want oh boy oh boy, blijkbaar is dit dus mijn ding en geeft het mij goesting om terug fictie te schrijven én te tekenen.

1
Gemaakt

De Zadie jumpsuit met libellen

Zadie jumpsuit met libellen

Oorspronkelijk was het idee om een prachtige jurk te naaien voor het trouwfeest van M. & Y. Zo ééntje met veel tierlantijntjes. Beetje in de stijl van Teuta Matoshi die de bekende strawberry dress maakte. Maar toen hoorde ik de voice of reason en die vroeg zich af of het niet beter was iets te maken wat ik daarna ook nog zou kunnen dragen.

Rond diezelfde tijd zag ik op de Instagram van Budgetstoffen een prachtige viscose met libellen passeren. Het gaf me de nodige art deco, Great Gatsby, boho vibes en laat het thema van het trouwfeest nu net boho chic zijn. Het was pas toen ik de viscose zag passeren, dat ik me het patroon voor de Zadie Jumpsuit van Paper Theory herinnerde. Dat patroon had ik al jaren geleden aangeschaft, maar ik had me er nog nooit aan gezet. Die stof in combinatie met dat patroon… Ja, dat leek me wel een match made in heaven.

Op één maart bestelde ik de stof. Enkele dagen later zat die hier in de bus. Het trouwfeest was 26 mei, dus ik wist dat ik nog tijd zat had. Je hebt mensen die dan al op hun gemak beginnen aan hun naaiproject om het zeker op tijd af te hebben. En dan heb je mensen die anderhalve week voor het feest in kwestie het patroon uitprinten en er dan maar eens aan beginnen. Drie keer raden in welke categorie ik val. Ahum. Kuch.

Gedurende anderhalve week nam ik iedere dag ‘s avonds een uurtje (en soms ook langer) de tijd om bezig te zijn aan dit project. De ene avond plakte ik het patroon en knipte de patroondelen uit, de volgende avond knipte ik de stof, nog een andere avond focuste ik mij op het bovenstuk,… Doordat ik in mijn hoofd een lijst had van alle taken die moesten gedaan worden, ging het vlotjes. Dat in combinatie met de MerPeople documentaire van Netflix op de achtergrond zorgde ervoor dat ik alles op tijd afgewerkt kreeg.

Wat ook ontzettend hielp, was dat er tal van sewalong video’s te vinden zijn van dit patroon op YouTube. Als ik even vast zat met een bepaalde stap, kon ik er één van die sewalongs bij nemen en gewoon kijken naar hoe de andere persoon het aanpakte. Voor iemand die zo visueel is ingesteld als mij, zijn zulke video’s een godsgeschenk.

Natuurlijk ging er hier en daar ook iets mis. Dat spreekt voor zich. Ik had geprobeerd mijn stof economisch te knippen, maar daardoor had ik één van de zakdelen verkeerd geknipt. Oeps. Ik heb een dik halfuur (als het al niet langer was) zitten kijken waarom de zak langs de ene kant wel juist uitkwam met de markeringen en de zak langs de andere kant niet. En de libellen vliegen een andere kant uit op één van de zakken. Jawel. Oeps. Details en al.

Oh ja, en ik knipte ook nog ergens een piepklein gaatje in de stof. Ergens ter hoogte van een been. In zo’n dunne viscose is dat niet ideaal, want een piepklein gaatje kan al snel een veel groter gat worden. Ik heb was vlieseline over het minigaatje gestreken om te voorkomen dat het groter zou worden en voorlopig ziet het er redelijk uit.

Ik besloot maat 16 en 18 af te printen, maar na wat research en nameten bleek dat het patroon ruim viel en besloot ik maat 16 te maken. Achteraf gezien had een maat 14 zelfs nog beter geweest. Niet dat de afgewerkte jumpsuit niet past, maar hij valt nogal ruim waardoor er een vreemde plooi ontstaat ter hoogte van mijn rechterbovenbeen/kruis. Dus de volgende keer dat ik deze jumpsuit maak, ga ik maat 14 uitproberen. Het voordeel van de maat 16 is wel dat de 7/8ste broek bij mij een volwaardige broek is. Ha!

En zijt maar zeker dat er een volgende keer komt, want wat een heerlijk kledingstuk! De viscose is heerlijk licht en soepel, waardoor je het gevoel hebt een pyjama te dragen. Of een zakdoek. Of zo. Het is luchtig en ideaal voor de warmere dagen, zo blijkt. De jumpsuit zelf is supercomfortabel en zit gewoon goed. Meer heb ik niet nodig in een kledingstuk. Het is dus grote liefde. Sinds ik het op 26 mei droeg voor het trouwfeest van M. en Y. is het al twee keer gewassen geweest en al vele dagen gedragen geweest. Ik zou eens in mijn stoffenvoorraad moeten duiken om te zien of ik ergens nog een geschikt stuk stof heb om nog een Zadie te maken, want dit smaakt naar meer.

En ooit, ooit maak ik zo’n zotte jurk met veel tierlantijntjes, een echte prinsessenjurk, gewoon voor mezelf. Geen idee waar of wanneer ik die zal dragen, maar het kriebelt gewoon te hard om zoiets in elkaar te steken. Aangezien deze jumpsuit naaien me redelijk goed af ging, kriebelt het om terug wat vaker te naaien voor mezelf. Dus wie weet komt die prinsessenjurk er ooit wel. Ooit.

Hierbij mag ik dan puntje twee van de 10 van 2023 schrappen. Dat puntje was: “Een jurk naaien voor het trouwfeest van een vriendin eind mei.” en ja, het oorspronkelijke plan was dus om een jurk te naaien, maar plannen zijn er om lichtjes te wijzigen. Jumpsuit. Jurk. Bijna hetzelfde, toch?

1
Gebeurd

40 before 40

40 Before 40

Eén van de redenen waarom ik de laatste tijd wat beter voor mijn lijf aan het zorgen ben, is ongetwijfeld omdat ik over een paar jaar veertig word. En vraag me niet exact waarom, maar dat doet me beseffen dat dit leven niet eeuwig gaat duren. Ja, blijkbaar moet ik dus bijna veertig worden om mijn eigen vergankelijkheid onder ogen te komen.

Veertig is zeker niet het einde. Nope. Helemaal niet. Ik hoop dat het eerder de helft is en dat ik dan nog een hele mooie tweede helft tegemoet mag gaan. Of misschien zelfs nog wat langer. Wie weet.

En uiteraard zou ik niet ik zijn moest ik geen lijstje maken met dingen die ik nog wil doen voor ik die nieuwe voordeur krijg. Uiteraard. Op mijn 37ste verjaardag op vakantie in het bloedhete Frankrijk, pende ik een 40 before 40 neer in mijn notitieboekje. Ik heb lang getwijfeld om de volledige lijst hier te delen, maar er staan een aantal zaken op die persoonlijk zijn en die het hele internet niet moet weten. Zo eenvoudig is het.

Dus hieronder de puntjes die ik wel wereldwijd wil delen. Puntjes in het vet zijn work in progress of heb ik al kunnen schrappen.

  1. Naar Disneyland gaan: meteen een geweldig puntje één, kwestie van de prioriteiten juist te stellen 😁)
  2. Een quilt maken en niet ééntje uit gewoon vierkantjes.
  3. Een kinderboek schrijven, illustreren en publiceren. Dat puntje staat ook al lang genoeg op de life list.
  4. Een fictieschrijfsel delen met de wereld. Hoe? Wat? Waar? Ik weet het niet.
  5. Bladerdeeg maken. Een puntje dat ik mee heb overgenomen in mijn doelstellingen voor dit jaar.
  6. Melocakes maken. Nog zo’n puntje dat ik heb overgenomen in mijn doelstellingen voor dit jaar.
  7. Op een Polaroid avontuur gaan. Een daguitstap maken en enkel foto’s maken met mijn Polaroidcamera.
  8. Een rok op maat maken.
  9. Een bloes op maat maken.
  10. Een jurk op maat maken.
  11. Zelf lingerie maken. Als we dan toch bezig zijn.
  12. 100 boeken lezen. Ik zou eens moeten tellen hoeveel ik er nu al heb gelezen. Blijkbaar las ik sinds mijn 37ste verjaardag al twintig boeken. Dus we hebben er al 1/5de opzitten. Hoera!
  13. 100 films kijken. Niet dat ik dat al ergens aan het bijhouden ben of zo, maar ik kijk gemiddeld één film per week, dus dat moet wel lukken.
  14. Een fitness routine vinden die bij me past. Daar ben ik dus volop mee bezig. Go team!
  15. Een skincare routine vinden. Als die stomme prikkertjes lukken, dan lukt het misschien ook wel om iedere avond een zalfke op mijn gezicht te smeren. En anders accepteer ik de rimpels wel.
  16. Een rugzak naaien.
  17. Een weekendje weg met Het Vriendje zonder zoonlief.
  18. Een weekendje weg met de zus. Dag zus! *zwaai*
  19. Bloed doneren. Volgens mij staat dit ook op mijn life list.
  20. Een paar maanden niet werken om op adem te komen en tijd te maken voor creativiteit. Een puntje dat de laatste tijd behoorlijk bovenaan de lijst staat.
  21. Verblijven in een tiny house. Tiny house obsession, still going strong.
  22. Een tattoo laten zetten. Check.
  23. Een keer iets zots doen met mijn haar. Dertig centimeter er af laten knippen, telt dat als iets zots doen? Ja hé? Check.
  24. Onze slaapkamer herinrichten.
  25. De slaapkamer van zoonlief herinrichten. Veel herinricht werk op deze lijst.
  26. Mijn bureau een make over geven. Nog ééntje dat mijn lijstje voor dit jaar heeft gehaald.
  27. Beginnen beleggen: ik heb zo het gevoel dat dat iets is wat je moet doen eens je een bepaalde leeftijd hebt. Iets met financiële zekerheid en de toekomst en zo.
  28. Een kaartspel ontwerpen bv. een kwartet of een memory.
  29. Terug wat meer tekenen & illustreren omdat het leuk is.
  30. Project Brooddoos terug oppikken.
  31. De zolder verbouwen en dat verbouwproject zonder al te veel kleerscheuren door komen. U mag gerust een kaarske branden.
  32. Inbouwkasten voorzien in de woonkamer of toch iets meer opslagruimte voorzien in de woonkamer. Dat is zelfs al een check! Ha!
  33. Alleen op reis gaan naar het buitenland. Dat moet zeker niet ver zijn: nog eens naar Amsterdam of Londen of zo.
  34. Iets memorabel doen voor mijn veertigste verjaardag. Die valt toevallig op een zaterdag. Ideaal om een leuk feestje te organiseren of zo.

In juli dit jaar word ik 38, dus dat geeft me nu nog twee jaar en een klets om dit lijstje verder af te werken. En zoals altijd is deze lijst geen moetje, maar een leidraad voor de komende jaren.

Sowieso to be continued.

0

Pin It on Pinterest